EMANUELE E SAPIEL (revisione)
Studi e ricerche
Avv. Carmine Alvino
ANGELI EMANUEL E SAPIEL
Angeli custodi di Santa Umiltà
- Santa Umiltà (1226-1310), al secolo Rosanese Negusanti, è stata una religiosa italiana, fondatrice di uno dei rami femminili della Congregazione vallombrosana dell'Ordine di San Benedetto. È venerata come santa dalla Chiesa cattolica.
- Ebbe l’onore di conoscere il nome dei suoi Angeli Custodi, riportando l’accadimento in uno speciale “libro degli Angeli” che viene richiamato sovente nelle sue Biongrafie.
- Quella da cui traiamo maggiormente la notizia è stata scrittada Ippolito Cerboni nel testo : « Discorso delle lodi, e vita di Santa Umilta [sic] badessa, e fondatrice delle monache dell'ordine e congregazione di Vallombrosa», pubblicato a Firenze , per il Cecconcelli alle stelle medicee, nell’anno 1624.
- La notiza a pag.12/13 laddove si dice:
- «Ma della sua sapienza, e scienza io non me ne marauiglio punto, hauendo hauto per Maestro S. Giouanni Evangelista, e due Angeli per Maestri, e Cuftodi, il primo de quali era chiamato Sapielle, che vuol dire Sapienza di Dio, il quale le fu dato quando ella nacque, e l'altro quando fu fatta Badessa chiamato Emanuelle dell'ordine de Cherubini, si come ella riferisce da se stessa nel trattato degl'Angeli, de quali Angeli ella scrisse tante grandezze, e favori riceuuti. E di qui possiamo inserire l'eminenza della sua persona, se la nobiltà dell'Angelo Custode, e l'ordine della Gerarchia dà a conoscere, secondo la regola de Teologi, la grandezza del custodito, essendo questo Angelo suo Custode dell'ordine de Cherurbini, e chiamato Emanuelle: L'altro mio Custode,dice ella nel trattato degl' Angeli ( Est Cherubin qui sex habet alas, & manet in throno maioris altitudinis, & ultra quamlibet potestatem est exaltatus, de ordine maioris magnitudinis, & in principali cælo fuperno persistit, illud est nomen suum, admirabile apellatum, maioris altitudinis: nam Angelus Emanuel ipse nuncupatur, ore Ioannis Euangelista, plenum profunditudinis mihi fuit datus, qui est plenus omnis latitudinis.)».
APPENDICE:
Tracce dal Sermone Angelico:
Pag. 216 - Acta sanctorum: Ed. novissima, Volume 7
- Num. 2 – Sermone IV°
- Angelos Coeli omnes Diligo, sed duo sunt mihi deliciae gaudii, , sed duo sunt mihi deliciæ gaudii, qui die noctuque mihi dant confortamenta, et de suis divitiis enxenia. Meus illos Dominus mihi dedit pro custodia, ut me protegant ab omni gravedine. Præceptum ipsi bene observaverunt, quoniam me super una posuerunt fortalitia, et me tenent ambo a dextris et a sinistris, dummodo non mea cadam stultitia; nec inimici nocere mihi possunt, dummodo me firmitate bene teneam : et utrumque scio vocare nomine, Joannis Evangelistæ Gratia.
- (SAPIEL)Unus est de Choro Angelorum, qui Christianis in custodiam dati sunt in ista vita; et meus inter alios non est minimus, quia [de eo] nova certa scio per auditum suus aspectus est speciosus sicut una gemma aut speciosa margarita : et eum præ omnibus aliis diligo, qui in societate sua permanent. Et nomen suum tali ostenditur ratione, quod sapientiam divinam habet. Ipse vocatus est Angelus Sapiel, quod in me tantum de auditu cor lætatur, et divitias habet divites quas mihi largitur. Cognosco enim quod ipse curialitate plenus est et pius. Ipse namque mecum stetit a principio, cum fui nata in præsenti vita. Ego quidem me accuso, quod illum tribulavi, quoniam peccatricem vitam duxi: sed benignus est, pepercitque mihi peccatum et stultitiam, et ad Christum fuit advocatus pro anima mea semper fidelissimus. Estque cor meum valde consolatum, quando in me suus amor examinatur: quoniam est omni virtute plenus, et in eo confirmatur sapientia divina. Lapidibus pretiosis totus est ornatus est autem de omni colore suum vestimentum iste namque est Angelus meus glorificatus. Cum magna potestate Christus pro advocato mihi dedit illum in cœlo suam societatem mihi tribuat.
- (EMANUEL) Alius est Cherubim, qui sex habet alas, et manet in throno majoris altitudinis, et in imperiali cœlo superno persistit, contemplans nobilitatem divinæ pulchritudinis : claritate namque, qua Deus eum flammescit, ardet continuo; et quia apud Trinitatem permanet pulcherrimus, oportet quod clarescat igne pulchritudinis. Illius est nomen suum, admirabile appellatum, majoris altitudinis: nam Angelus Emmanuel ipse alterum nuncupatur, ore Joannis Evangelista, plenus pulchritudinis: vigetque nomen istud magni firmamenti Cherubinum, ejus, quod est dictum, suæ magnitudinis. Quia primo possent maris guttæ numerari in quodam ante latitudinis, quam posset dici aut cogitari nec non audiri, quanta est bonitas suæ magnitudinis. Est illud quoque dictum, quod est minor æqualitas suæ supernæ multitudinis: quia vobis exprimere non possum complementum, sed facio ut os pueri balbutientis. Iste namque Angelus a meo Domino mihi fuit datus, qui est plenus omnis latitudinis, post triginta annos meæ ætatis, dum intravi in cogitamina, gravedinis: nam qui mihi dati ad custodiam erant, providi fuerunt verum non habebant nec virgam nec potestatem ejus fortitudinis iste vero Angelus Emmanuel proprias aperuit alas, et me juvit ab anxietate cujuslibet laboris. Quia in gloria Dei est, interpretatus Dominatio, aut Potestas majoris altitudinis. Ipse namque pius est, et me consiliavit; semperque mihi largitur bona suæ multitudinis, videlicet laudem et gloriam sui beati nominis, quia est plenus cujuscumque pulchritudinis.